صبح بارونی
من ِ او
سرگذشت کسی که هیچکس نبود

او نوشت :

صبح  بارونیت بخیر عزیزم          

کوچه های خیس و  قطره های آبی که از برگای سر کشیده از دیوار خونه ها  میچکن و میفتن زمین

شال گردن و کاپشن و کلاه و بچه  دبستانیای کوچولویی که میدوان و ماماناشون دلهره دارن لیز نخورن

خش خش برگایی که زیر پا صدا میدن و حس سر مستی میبخشن حتی بیشتر از شنیدن یه موزیک لایت

اکسیژن  پاکی که میره توی ریه ها

لبو فروشی سر خیابونا و بخار غلیظ لبو و باقالیهای داغش

بهانه های عاشقی و قدم زدنهای طولانی و بی خستگی

کافی فروشیای پر رونق و گرم و سرشار از حس جوونی

بارون و ماشینای شسته و خیابونای تمیز

و خدای مهربونی که

وقتی یادش میکنیم و سراغش و میگیریم

خوشحال میشه  و فقط میخواد که بنده های خوبی باشیم ...

خدایا بابت همه نعمتات  شکر .

....

همسرم  دوست دارم بیشتر از یک دقیقه پیش .

بعد از نوشتن این متن میرم بکارام برسم و یسر هم برم بیرون

بعدم زود زود میام نفسم

توام بمن فکر کن تا کارات و بهتر انجام بدی

مااااااااچ رو لبت

 

 



نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

نوشته شده در تاريخ یک شنبه 12 آبان 1392برچسب:, توسط او ساعت 7:23 |